Improvisatietheater in Koedijk.

Samen maken we

een voorstelling vanuit het niets!

Tijdens een trainingsavond hebben we vooral veel plezier!

Een belangrijke en bekende 'regel' bij improviseren is: 'Ja!' zeggen. Dit gaat over acceptatie. 'Ja!' zeggen tegen elk idee en elk spelaanbod van anderen én van jezelf. Het tegenovergestelde van accepteren is blokkeren. Dit veroorzaakt negativiteit, irritatie en is zonde van de energie. Elk spelidee ontstaat namelijk vanuit creativiteit en is een mogelijkheid om de scène op te bouwen.

Blokkeren is het aanbod van anderen (of van jezelf) afwijzen. In het dagelijks leven is 'Nee!' zeggen een manier om onszelf te beschermen, een soort overlevingsstrategie. Op het podium moeten we beseffen dat we deze veiligheid juist niet nodig hebben om een interessante scène neer te zetten. Het publiek wil vermaakt worden en dingen zien die de meeste mensen normaal niet overkomen!

Ook vast willen houden aan je eigen idee lijkt veilig, maar is een blokkade. 

Neem genoegen met elk idee, hoe eenvoudig ook. Ga ervoor, met een open houding en een positieve instelling. Alles wordt ter plekke bedacht en gecreëerd, dus blijf in het moment en bouw samen aan een mooie scène.

Een mooie voorstelling met veel sfeer en het ware theatergevoel!

Theatersporters geven voorstellingen in de vorm van een wedstrijd. Twee teams van vier personen strijden tegen elkaar, door om beurten een geïmproviseerde scène te spelen. De wedstrijd is quasi-competatief, omdat het maken van een mooie voorstelling vrijwel altijd belangrijker is dan de winst. 

Vaak wordt ook aan het publiek gevraagd om te stemmen welke scène zij het beste vond. Tijdens de voorstelling kan het publiek ook rozen op het podium gooien: wanneer zij een scène heel mooi, grappig, ontroerend of romantisch vind en haar waardering voor de spelers wil laten blijken. Het publiek is dus nauw betrokken bij het spel. 

Er is ook een presentator die de teams voorstelt en het publiek uitnodigt om interactief mee te denken. Aan het publiek worden suggesties gevraagd, zoals een lokatie, een emotie, een relatie of een voorwerp. De teamcaptain legt daarna uit welk format er wordt gebruikt voor de scène. Deze formats worden games genoemd en kun je zien als een 'kapstok', een structuur voor de scène. Een belangrijke rol hebben de muzikant en de lichtman/vrouw. Zij zorgen, improviserend, 

voor enorm veel sfeer en creëeren het ware theatergevoel.

Koe Vangt Haas

theatersport,

improviseren in Koedijk!

​

Leren

de controle

los te laten en wat

komt te accepteren!

​

De uitdaging 

aangaan door

'Ja, én!' te integreren

in alles wat je doet!

​

Improvisatietheater gaat over verhalen vertellen, of -zo je wilt- storytelling. In iedereen zit een verhaal en iedereen vertelt dit op zijn eigen unieke manier. Er gaat geen dag voorbij zonder dat we verhalen uitwisselen. We krijgen elke dag enorm veel indrukken, die door het brein worden gefilterd en het grootste deel van deze informatie wordt vergeten: niet belangrijk. Alles wat we wel onthouden wordt in ons lange-termijn-geheugen opgeslagen als verhalen. Belangrijke details van sleutelmomenten worden geordend in een bepaalde volgorde -zoals dat in een verhaal gebeurt- en daardoor worden deze gebeurtenissen memorabel. Mensen hebben de neiging om belangrijke gebeurtenissen te verklaren, door naar het verhaal áchter de gebeurtenis te vragen. 'Waarom?' is de vraag die wij stellen. Op die manier wordt het gegeven logisch, krijgen we een verhaal.

Zo ook op het podium. Het publiek ziet een speler en onmiddellijk begint zij zich af te vragen: Wie is dit? Waar is deze persoon? Wat is de emotionele toestand van deze persoon? Wie gaat deze persoon ontmoeten en wat gebeurt er dan?

Als spelers is het belangrijk om al deze vragen te beantwoorden in het spel. Vertel het verhaal! Dit is waar het publiek om vraagt. In het spel mag je als speler het publiek gerust vermaken met mooie liedjes, fysiek spel, geweldige grappen, maar uiteindelijk wil zij weten: Wat gaat er gebeuren? Hoe loopt dit af?

​

Het toneel

opstappen

en gewoon

beginnen!